29 yaşındaki Galiya, Aleksey Vergunov'un boruların etrafına battaniye gererek yaptığı sıcak çadırdan kafasını çıkararak sigara içiyor

Bu çok riskli bir yöntem. Borudan uzaklaşırsa soğuk nedeniyle donarak ölebilir. Fazla yaklaşırsa da, pek çok kişinin geceyi atlatmak ve can sıkıcı gerçekliklerinden uzaklaşmak için içtiği sert alkolün de etkisiyle farkına bile varmadan ciddi cilt yanıklarıyla karşı karşıya kalabilir.

46 yaşındaki Vergunov hayatının 11 yılını böyle geçirmiş. "Geceleri gözleriniz kapalı ama kulaklarınız açık uyursunuz" diyor.

"Tek yaptığım şey günü geçirmek. Onun gibi bir kadın bulsam tekrar topluma karışmayı deneyebilirdim ama onun gibi kimse bulamam."

Resmi verilere göre kentte Vergunov gibi 3 bin 500 evsiz var. Fakat gerçek rakamın daha yüksek olduğu tahmin ediliyor.

Vergunov topladığı geri dönüştürülen şişelerin depozitosunu alıyor

Günün en sevdiği vakti gece. Termometrelerin dibe indiği bu anlarda kent sessizleşiyor ve serbestçe dolaşıp çöpleri karıştırabiliyor. Topladığı camları ve bazı diğer nesneleri para karşılığı satabiliyor.

Omsk'ta evsizlerin geceleri sığınmaları için bir tesis de var. Fakat bu kentin uzak bir tarafında ve Vergunov o civardaki evsizlerin o mahalledeki çöplüğü "kendi çöplükleri" olarak bellediklerini söylüyor, bu yüzden oradan eşya toplamasına izin vermedikleri gerekçesiyle evsizler evine gitmiyor.

Omsk'ta Gazprom'un rafinerisi bulunuyor

Caritas derneği evsizlere gıda ve kıyafet veriyor.

Fakat herkes onlara yardım etme derdinde değil. Bir keresinde ergenlerin ateşe verdiği bir arkadaşının hayatını zor kurtarmış.

Omsk'taki evsizler içinde başlarına gelenler nedeniyle hayatını değiştirme kararı alanlar da var.

Onlardan biri de 44 yalındaki Lyus29 yaşındaki Galiya, Aleksey Vergunov'un boruların etrafına battaniye gererek yaptığı sıcak çadırdan kafasını çıkararak sigara içiyorya Stepanova. 27 yıl boyunca sokaklarda yaşadıktan sonra geçen ay borulara çok yakın bir halde uyuyakaldığı için ciddi yanıklarla hastaneye kaldırılmış ve üç hafta boyunca tedavi görmesi gerekmiş.

Şimdi kentin 30 kilometre dışındaki Rozovka kentinde bir rehabilitasyon merkezinde.

Lyusya Stepanova, hastanede tedavi gördükten sonra 27 yıldır kaldığı sokakları terk edip annesinin yanına dönmeyi düşünüyor

"Eve gitmeyi, anneme dönmeyi düşünüyorum" diyor.

Öte yandan, geçen 27 yılın geri dönmeyeceğinin de farkında:

"Çocukluğumda büyük hayallerim vardı ama artık çok geç. Treni kaçırdım."