İtalyan rejisör Renato Bonajuto'nun sahneye koyduğu "Fealstaff"da , orkestrayı Roberto Gianola ve Can Okan dönüşümlü olarak yönetecek.

Dekor tasarımı Efter Tunç'a, kostüm tasarımı Ayşegül Alev'e, ışık tasarımı ise Yakup Çartık'a ait olan eserin koro şefi ise Paolo Villa.

Işık Belen, Kevork Tavityan (Sir John Falstaff), Caner Akgün, Alper Göçeri, Murat Güney (Ford), Caner Akın,  Ahmet Baykara (Fenton), Çağrı Köktekin (Dr. Cajus), Can Reha Gün, Engin Yavuz (Bardolfo), Göktuğ Alpaşar, Ali Haydar Taş (Pistolo), Şebnem Ağrıdağ, Ayşe Sezerman, Deniz Yetim (Alice Ford), Dilruba Bilgi Akgün, Özgecan Gençer, Sevim Zerenaoğlu (Nannetta), Aylin Ateş, Deniz Likos (Mrs. Quickly), Nesrin Gönüldağ, Barbora Fritscher Hitay, Elif Tuğba Tekışık  (Mrs. Meg Page) eserde dönüşümlü olarak rol alıyorlar.

1893 yılında Milano'da Dünya prömiyeri yapılan, "Falstaff", Giuseppe Verdi'nin son başyapıtı olması özelliğini taşıyor.

William Shakespeare'in "Windsor'un Şen Kadınları" adlı eserinden uyarlanan eserin, Verdi tarafından  bestelenmek istenmesinin en büyük nedenlerinden birinin, ünlü bestecinin Shakespeare'e olan hayranlığı olduğu bilinmektedir. Eserin librettosu ise Arrigo Boito tarafından yazılmış.

Verdi, birçok dramatik ve trajik opera bestesinin ardından, bu gülünç, muzip ve nükteli opera eserini bestelerken büyük keyif aldığından söz etmiştir. 

"Falstaff", gerek sahnelenme ve gerekse müzikal çalışmaları bakımından dünyanın en zor operalarından biri olarak bilinir. Ancak bir o kadar da eğlenceli olduğu için sanat çevrelerince büyük ilgi görmüştür. 

14. yüzyıl İngiltere'sinde geçen eserde, Shakespeare'in yarattığı en eğlenceli karakterlerden biri olan şişman çapkın Falstaff'ın, aynı anda evli ve iki iyi dost olan Alice Ford'u ve Meg Page'i baştan çıkarmaya çalışması ile zincirleme olaylar başlar.

Bu insanlık komedyasında;  aşk, para, hırs, entrikalar, kısaca tüm beşeri duyguların yaşandığı bir karmaşanın sonunda, budalalarla dolu olan bu dünyada, her şey bir şakadan ibaret olduğu vurgulanır.