radyobir
radyobir

"Benim canım gitti"

Metin Akpınar ve Zeki Alasya, Türk Sineması'nın ayrılmaz ikilisiydi. Türk halkı, bu ikili ile güldü, onlarla hüzünlendi. Filmleri herkes tarafından en az birkaç kere seyredildi, replikleri ezbere bilinirdi. Zeki Alasya'nın hayata gözlerini yumması ile tüm Türkiye büyük üzüntüye boğuldu.

08 Mayıs 2015 11:41 | Güncelleme :08 Mayıs 2015 13:16 | Kategori: Yaşam

CNNTÜRK'e konuşan Metin Akpınar, üzüntüsünü gözyaşlarıyla şu sözlerle anlattı:

"Zeki Alasya benim yarımdı. Yarım gitti, canım gitti. Herkes için büyük kayıp. Her ölüm gençtir ama Zeki çok genç öldü. Maalesef karaciğerde bir olumsuzluk oluşmuştu. Çok geç fark edilmişti, yapacak bir şey yoktu. Son zamanda hoş tutmaya çalışıyorduk. Olabildiğince rahat ettirmeye çalışıyorduk. 15 gündür çok kötü bir tablo vardı. Son 2 gündür ben yanındaydım. Bugün sevdiği yemeği yapıp götürecektim. Bu haberi aldım. Kader bizi adeta birleştirmişti. Babalarımız aynı firmada çalışırlardı. Annelerimiz vefat ettiğinde imamları bile aynıydı. Bu yazgı bizi birleştirdi ve ölüme kadar da ayrılmadık. Ayrılık dedikoduları saçmasapan dedikodulardı. Şimdi gerçekten ayrıldık, bazıları kına yakabilir. Çok marifetli bir adamdı. Terziliği bile vardı. Zeki başarılı bir sanatçıydı. Kısa ömrüne çok başarı sığdırdı."

MÜJDAT GEZEN: "KARDEŞİMİ KAYBETTİM"

Türk tiyatro ve sinema dünyasının usta isimlerinden Zeki Alasya'nın vefatı hakkında ulaştığımız Müjdat Gezen şunları söyledi: 'Çok kötü oldum. Onu dört beş gün önce hastanede ziyaret ettim. Çok kötüydü... O kadar çok sevdiğim bir insandı ki. Aile dostumdu. Ama bekliyorduk çünkü karaciğerde iki büyük tümör vardı. Onu ziyaret ettim ve kimse gelmemişti, Koç Üniversitesi Hastanesi'nde yatıyordu Topkapı'da. Rengi sapsarıydı, hiçbir şey yemiyordu. Eşiyle konuşmuştum, doktorlar da tatsız haberler veriyordu. Çırpınıyorlardı ama... Bekliyorduk. Ona çiçek göndermiş, 'bu da geçer' demiştim. İştahı hiç yoktu, yemiyordu. Türk tiyatrosu için önemliydi ama insan olarak çok değerliydi. Kardeşimi kaybetmiş gibiyim. O gün bugündür televizyonu açmıyordum. Çok ağlıyordum... Ah... Çok kötü oldum şimdi.'

Sitemiz yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm haklarının sahibidir. Kaynak gösterilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı özel izin alınmadan kullanılamaz. Ancak alıntılanan köşe yazısı/haberin bir bölümü, alıntılanan habere aktif link verilerek kullanılabilir.
YUKARI