Değişiklikler yavaş başlar. En sevdiğiniz şarkıdaki gitar sesi daha kısık gelir kulağınıza; sesi biraz daha açarsınız. Televizyondaki konuşmalar silikleşir. Kalabalıkta arkadaşlarınızın konuşmasını zor anlar hale gelirsiniz.

İşitme kaybı birden bire olmaz, zamanla fark eder insan. Uzmanlar kulaklıkla dinlemenin işitme kaybını erken tetiklediğine işaret ediyor.

Artık yaşamımızın her alanında gürültüye daha fazla maruz kalıyoruz. Uzmanlar, uzun süre gürültülü ortamda olmanın yaştan bağımsız olarak işitme kaybına neden olması tehlikesine dikkat çekiyor.

Bazen de insanların işleri ya da hobileri gereği gürültüye erken yaşta maruz kalması, o yaşlarda hissedilmese de sonraki yıllarda kartopu etkisi yaratarak işitme kaybını hızlandırabiliyor.

ABD’de Meslek Güvenliği ve Sağlık Birliği (OSHA) gürültü limitini 85 desibel olarak belirliyor. Bu, araç içinde şehir trafiğinin gürültüsünü duymaya eşdeğer bir limit. Uzun süreli olarak bu limitin üzerinde gürültüde kalmak işitme kaybı riskini zamanla artırıyor.

Müzik çalar dinlerken takılan kulaklıklarda ses seviyesi 120 desibele kadar çıkabilir. 110 desibel üzerindeki sesler, sinir hücrelerindeki miyelin kılıfını tahrip ederek kulaktan beyne elektrik sinyalleri göndermesini engelleyebilir. Bu şekilde verilen hasarın geri dönüşü yoktur.

Elektrikli matkap türü aletlerin gürültü oranı 90 desibel civarındadır. Diskotekler 105, otomobil içindeki ses düzeneği 120 desibele kadar çıkabilir. Çok yakınınızda patlayan bir silahın sesi 140 desibel ile ağrı eşiğini de aşıyor demektir.

Geçici işitme eşiği

Birçok kişi de gürültülü bir ortamda bulunduktan sonra birkaç günlüğüne işitme eşiğinde iniş çıkışlar yaşayabilir. Kulağın kendisini korumak için başlattığı kimyasal işlemlerde, iç kulaktaki minik tüyler yorgun düştüğü için sesin çözünürlük kaybına uğradığı tahmin ediliyor. Bu durumdan kurtulmak için sessiz bir ortama gidip kulakların duyarlılığını yeniden kazanmasını beklemek ve geçici eşik değişimlerine yol açacak gürültüden kaçınmak gerektiği belirtiliyor.