"Asil soydan gelen şehirli Araplar arasında çokça tercih edilen şeylerden biri, çöllere giderek şehir ve kasabaların diline sızan yabancı şivelerin kirletici etkisinden uzakta Arapçalarını kemale erdirmekti. Bir bedevî kabilesinin himayesinde bir süre kalmak, seçkin kimselerin çocukları için ergenliğe geçiş töreni gibiydi. Şâfiî’nin de Mekke’deki tahsilinden önce veya sonraki bir dönemde, "Arapların en beliğ olanları” şeklinde tarif ettiği Benî Hüzeyl kabilesiyle kaldığı rivayet edilir.”