Yuvarlak açılan deliklerden yerin metrelerce altına inen işçiler, ilkel şartlarda ve hiçbir güvenliğin alınmadığı ocaklarda saatlerde çalışıyor. Yerin altında kalan yüzleri gibi bahtları da kara olan işçiler, ölümü göze alarak yaptıkları işe yoksulluk nedeniyle mecbur olduklarını belirtiyor. Yerin metrelerce altında çalışan işçiler, güvenli olmamasına rağmen bulundukları yerde sigara da içiyor, piknik tüpüyle çay da demliyor. Bugüne kadar çok sayıda arkadaşlarını kömür ocaklarında kaybeden işçiler, ramazan ayı dolayısıyla iftardan sonra başladıkları işlerini sahura kadar sürdürüyor. Şırnak merkez ile İkizce köyü arasında bulunan ve yaklaşık 30'a yakın kaçak kömür ocağın bulunduğu alanda çalışan işçiler evlerinde iftarlarını açar açmaz ailelerinden helallik isteyerek servislerle alana geliyor. Etrafı branda ile çevrili soyunma odalarında kıyafetlerini değiştiren işçiler, yerin yaklaşık 150 metre altındaki ocaklara inmek için kara delik diye tabir edilen ocakların başına geliyor. İşçiler bellerine bağladıkları çelik halatlarla yerin altına iniyor. Her bir ocakta yaklaşık 15 ile 20 işçi çalışıyor. Aşağıya inen işçilerin her biri kendi alanlarında çalışma yapıyor. Kimi işçi kazma ile kömür çıkarıyor, kimisi el arabası ile çıkarılan kömürü taşıyor. El arabası ile ocağın deliğinin bulunduğu alana getirilen kömür, orada bekleyen işçiler tarafından plastik varillere konularak çelik halatlarla yukarıya çıkarılıyor. Yerin üstünde bekleyen işçiler de gönderilen kömürleri varillerden traktörlere boşaltıyor.