Devlet Opera ve Balesi tarafından bu yıl 12.'si gerçekleştirilen Uluslararası Bodrum Bale Festivali’nde İzmir Devlet opera ve Balesi, dinler tarihinin en trajik olayını sanatseverlerle buluşturdu. İslam tarihi için olduğu kadar, dünya dinler tarihi bakımından da önemli, yaşanmış bir trajedi olan Kerbela olayı, birebir aktarılan bir belgesel olmaktan öte, sanatsal bir kurgu tadında, Mehmet Balkan tarafından sahneye konuldu.

Tarihe dayandırıldı

Konusunu İslam tarihinde ayrışmaya neden olan Kerbela olayından alan eserde Hz. Ali'nin oğlu Hz. Hüseyin'in katledilişi anlatılıyor.

Hz. Muhammed´in ölümü ardından Arap yarımadasında yaşanan siyasi ve toplumsal çalkantıların bir sonucu olarak gerçekleşmiş bu olay tüm tarihsel gerçeklere dayandırılarak ilk kez neo klasik bir müzik diliyle bir bale eseri olarak sahneye taşınıyor. Eserde döneme yön veren tüm şahsiyetler karakteristik ve orijinaline sadık kalınarak betimleniyor. Eserdeki 19. ve 20. yüzyıl modern bale müziğinin yanı sıra kullanılan insan sesleriyle de Ortadoğu mistizmi canlandırılıyor. 

Konusu Ali Berktay'ın aynı adlı tiyatro oyunundan alınan eserin müziği ve librettosu Can Atilla'ya ait.                                                                                                                           Kerbela'nın başlıca rollerini ise Boğaçhan Bozcaada, Doruk Demirdirek, Emre Kaynarsu, Bora Acar Zöngür, Yasemin Altınel, Aslı Çilek, Burcu Olguner, Gamze Yıldırım, Tolga İyiuyarlar, Cihan Genek, Serhat Nüfusçu, Güçlü Kılıç, Bülent Özdemir, Barış Türksever, Asena Ökte, Egemen Kement, Timur Varlıklı, Sertan Yetkinoğlu ve Cüneyt Şekercioğlu paylaşıyor.

Irak topraklarında 680 yılında gerçekleşen Kerbela olayında Hz. Muhammed'in torunu Hz. Hüseyin'e bağlı küçük bir birlik, Emevi halifesi I.Yezid'in ordusuyla karşılaşmıştı. Hz. Hüseyin'in, Kerbela'da katledilişi İslam dünyasında ayrışmaya neden olmuştu.

‘’Acısı yüzyıllara akmış, kanaması süren bir savaş bu...

Yine de yalnız ilahi adaletin kollarında huzura erecek bir savaş.

Azaptan kurtulurken gazaba uğramamak için bir yol üstü uğrağı diyelim...

Her gün kapımızı çalıp bizi sorgulayan, bize hak etmediğimiz merhameti ihsan eden.

Oysa karanlığın da gözleri vardır... Biz görmeyiz; karanlık görür. Biz duymayız; o duyar.

Şunca yıl sonra bunları dinleyenin hiç mi elma inmez tepesine?

Ama Kerbela hep merhamet, sonsuzca merhamet; merhameti unutan bu dünyanın belki de tek çıkış kapısı...’’